ಎಷ್ಟು ಮನಸ್ಸಿಂದ ದೂಡಿದರೂ ಬಂತೇ ಬಂತು ಆ ದಿನ
ಆ ರಜೆಯ ಅರುವತ್ತು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮವರ ಜತೆ ಕಳೆದ ದಿನಗಳ ಪ್ರೀತಿಯ ಸವಿ
ಆ ರಜೆಯ ಅರುವತ್ತು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮವರ ಜತೆ ಕಳೆದ ದಿನಗಳ ಪ್ರೀತಿಯ ಸವಿ
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ತಮ್ಮ ತಂಗಿಯರ ನಿರಂತರ ಸವಿಯನ್ನೂ ಸವಿ ಸವಿದು ಸವಿದು ನಿಂತ...
ಆ ಕ್ಷಣ ಮರೆಯಲಾರೆ....
ಆ ಕ್ಷಣ ಮರೆಯಲಾರೆ....
ಪ್ರಿಯತಮೆಯ ಜತೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಅಮರ ಕ್ಷಣಗಳು ಈ ಹೊತ್ತು ಈ ದಿನ ಶಾಶ್ವತವಾಗಬಾರದೇ ಅದೊಂದು ಅಮರ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಿಲನದ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೂ
ಅವಳ ಕಣ್ಣ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿನ ವಿರಹದ ದಳ್ಳುರಿ ಸ್ಪಷ್ಟ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು....
ಹೊರಡುವ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೂ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದ ಅಮ್ಮ ಅಪ್ಪರ ವಾತ್ಸಲ್ಯ .. ಮರೆಯಲೆಂತು....
ನನ್ನ ಹಾಗೇ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಮಗುವನ್ನೂ ಅಮ್ಮನ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿಯೇ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಡುವಾಗಿನ ದುಗುಡ ಹೊತ್ತ ಸಹವರ್ತಿಗಳು..
ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಾರಿ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡು ಎನ್ನುತ್ತಿರೋ ಅವರೆಲ್ಲರ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿಯೂ
.
ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು ನನಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಮುಂದಿನ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದೆ ಬಾರದೇ ಕೂಡಾ ಇರಬಹುದು....
ಆದರೂ...
ಇಲ್ಲ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಲಾರೆ ನಾನು..
ಕಣ್ಣಲೇ ಮಡುಗಟ್ಟಿ ನಿಂತ ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರು ಕಂಡರೆ
ದೃವಿಸದೇ ಇರಲಾರರೇ....
ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲ......
ದೃವಿಸದೇ ಇರಲಾರರೇ....
ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲ......
ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಲಾರೆ.....
ಕಾಣದೇ ಇರಲೆಂದು ಆ ಕಣ್ಣೀರ,,,,
No comments:
Post a Comment